2
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، گرایش غنایی دانشگاه شیراز
چکیده
داستانهای کارآگاهی هر چند حضور قابل توجهی در ایران ندارند اما یکی از گونههای موفق ادبیات عامهپسند در دوران معاصر محسوب میشوند. هدف اصلی این مقاله واکاوی و بررسی برخی از مؤلفههای ادبیات کارآگاهی در داستان کارآگاهی مانندِ «ذکر بردار کردن امیر حسنک وزیر» در «تاریخ بیهقی» میباشد. در بررسی انجام شده مشخص میگردد که داستان بیهقی نیز مانند داستانهای کارآگاهی معاصر، دارای مؤلفههایی است مانند: ثَنویّت یا دو مجموعهی زمانی در ساختار داستان، حضور یک کارآگاه و یک مجرم و حداقل یک قربانی، پرده برداشتن از لایههای یک معمّا، اهمیت شخص منفی، توجیه به شیوهای عقلانی با ارائهی پیرنگ منطقی، توجّه عظیم به جزییات و عدم حضور وهم. در نتیجه با توجه به حضور این مؤلفهها و همچنین استفاده از برخی شگردهای ادبی، مانند: کنجکاوی و تعلیق، گفتوگو، توصیف، راوی اوّل شخص و گرایش به حرف زدن در قالب تکگویی بیرونی که به تدریج از عناصر مهم این گونه از داستانها شدهاند، این داستان را به عنوان نمونهای ابتدایی از داستانهای کارآگاهی مدرن تبدیل میکند.
آتش سودا, محمدعلی, & نکوئی, رضا. (1396). بررسی برخی از مؤلفههای ادبیات کارآگاهی در «ذکر بر دار کردن امیرحسنک وزیر». مجله ادبیات نمایشی و هنرهای تجسمی, 2(5), 59-74.
MLA
محمدعلی آتش سودا; رضا نکوئی. "بررسی برخی از مؤلفههای ادبیات کارآگاهی در «ذکر بر دار کردن امیرحسنک وزیر»", مجله ادبیات نمایشی و هنرهای تجسمی, 2, 5, 1396, 59-74.
HARVARD
آتش سودا, محمدعلی, نکوئی, رضا. (1396). 'بررسی برخی از مؤلفههای ادبیات کارآگاهی در «ذکر بر دار کردن امیرحسنک وزیر»', مجله ادبیات نمایشی و هنرهای تجسمی, 2(5), pp. 59-74.
VANCOUVER
آتش سودا, محمدعلی, نکوئی, رضا. بررسی برخی از مؤلفههای ادبیات کارآگاهی در «ذکر بر دار کردن امیرحسنک وزیر». مجله ادبیات نمایشی و هنرهای تجسمی, 1396; 2(5): 59-74.
)